Kasos

Natuurlijke schoonheid…

In de woorden van een beroemde Griekse dichter en tekstschrijver is het eiland Kasos “een kus van de schuimende zee”. Het meest zuidelijke van de Dodekanesos en het thuis van vele zeekapiteins, speelde een belangrijke rol in de revolutie van 1821. Het is rotsachtig en ongebruikelijk en staat ver af van de standaard bestemming voor massatoerisme; een heel bijzondere ervaring voor elke bezoeker.

Met huizen met ouderwetse charme in gehuchten die hun authenticiteit hebben behouden, ongerepte stranden en hartelijke bewoners die ter plekke speciaal voor jou limericks verzinnen, is het niet moeilijk te begrijpen waarom velen Kasos beschouwen als de ultieme ontsnapping aan de normale routine. Daarom zal bij het verlaten van het eiland één zin weerklinken: “Na s evro”, wat betekent “om je te vinden”, de eerste welkomstwoorden van de eilandbewoners die je bijblijven en je de hoop geven dat je snel zult terugkeren om hun geweldige gastvrijheid te ervaren.

[title type=”title2″]Over de locatie[/title]

De grotten van Kasos

Ellinokamara grot (Archaelogisch): Een plaats van aanbidding van de Myceense tot de Hellenistische periode, het diende als een toevluchtsoord voor de lokale bevolking tijdens de piraten invallen.

Selai grot (ook bekend als Stilokamara): Een berggrot ten zuidwesten van Agia Marina met indrukwekkende stalactieten.

Hoewel bescheiden van omvang, heeft Kasos genoeg mogelijkheden om lekker te zwemmen, zoals Antiperatos, Ammoua, Katarti, Vrisi en Kofteri. Avlaki is een klein strand met zeegrotten aan de zuidkant van het eiland. Het indrukwekkende Trita heeft Tripitos, een boogvormige rots, als kenmerk.

gios Mamas: Het ligt ten zuidoosten van Poli en de oneindige uitgestrektheid van de Libische zee ligt verleidelijk op de drempel. De mix van Byzantijnse traditie en Egeïsch landschap hier is fascinerend. Op de heilige dag, ² september, brengen veel mensen de nacht door in de slaapzalen van het klooster.

Agios Georgios: In een gebied dat bekend staat als Hadies, heeft het klooster van Sint Joris, een visioen in blauw en wit, opmerkelijke fresco’s en een gebeeldhouwd houten scherm.

De lokale bevolking grijpt elke gelegenheid aan om een traditioneel feest aan te bieden, altijd met muziek om de festiviteiten te begeleiden. Ze beginnen met limericks en volksliedjes op het traditionele geluid van lier en luit, gevolgd door een extravagante dans, waaronder de “sousta” en “zervos”. Huisvrouwen zullen je lokale lekkernijen aanbieden, pilaf met kaneel en de beroemde, met liefde bereide dolmadakia – een rijstmengsel gewikkeld in wijnbladeren – en zeker wijn, raki – een lokale drank – en heerlijke lokale kazen.